Het volgende stuk info over het leliehaantje vond ik op internet.
Het stuk over de bestrijding er van heb ik weg gelaten want voor mij zijn ze een lust en geen last.
Overigens vreten ze alleen het blad op en niet de bloem zo heeft hij het blad en ik de bloem, alleen geniet ik van allebei.
Of je ze nu leuk vind in je tuin of niet voor ons horen ze bij de schepping. (genieten dus)
De echte lelie, Lilium spp., hoort tot de meest geliefde bolgewassen.
Hoewel haar langdurige en uitbundige bloei vele tuinliefhebbers bekoort wordt ze steeds minder aangeplant. Hoofdoorzaak is de ongebreidelde vraat van het leliehaantje (Lilioceris lilii), en vooral van zijn larven.
Welke planten worden aangevreten ?
Het leliehaantje is een vraatzuchtig kevertje, nauw verwant aan de gevreesde coloradokever. Bijna uitsluitend te vinden op echte lelies, maar ook kievitsbloemen (Fritillaria spp.) worden wel eens bezocht. Slechts sporadisch vertoeft het op andere planten.
Hoe herkennen ?
De kever is net geen 1 cm groot en heeft een felrode rug. De andere lichaamsdelen (buik, poten, kop en sprieten) zijn zwart. De rode rug maakt hem goed zichtbaar op groene plantendelen. Bij aanraking van de plant voelt hij zich echter bedreigd, laat zich vallen en ligt zowat altijd met de rug naar beneden op de grond. Doordat de zwarte buikkleur niet contrasteert met de bodem is hij perfect gecamoufleerd voor de mens. Onvindbaar … Is het gevaar geweken dan draait het leliehaantje zich om, klimt omhoog en zet zijn vraattocht verder. Deze kevers wegvangen met de hand is dan ook slechts ten dele mogelijk.
De volwassen leliehaantjes zetten in de lente hun eitjes af aan de onderzijde van de lelieblaadjes. Dit kan tot de zomer doorgaan. De keverlarven die ontluiken zijn na twee tot drie weken volgroeid, verpoppen vervolgens in de grond, en na enkele weken komen nieuwe volwassen exemplaren tevoorschijn. Deze blijven ter plaatse of vliegen uit naar andere tuinen op zoek naar lelies of kievitsbloemen. Deze maanden durende ei-afleg en continue aanvoer van larven maakt ze als plaag moeilijk te bestrijden.De larven zijn zelfs nog vraatzuchtiger dan de volwassen kevers. Bovendien zijn ze goed gecamoufleerd : hun eigen slijmerige ontlasting wordt op hun rug uitgesmeerd en maakt dat ze op een hoopje vogelpoep lijken. Veel natuurlijke vijanden heeft deze larve daardoor niet…
