Annelies met de haas op de armen
Op de blog van 10 april kunt u lezen hoe wij aan deze haas gekomen zijn .
Hij is groot geworden van de katten melk wat zeer vet is.
verder kreeg hij brood en groenvoer.
Wat hij niet kreeg is aandacht, want het moet een wild dier blijven.
Onlangs hebben we hem los gelaten in Berkenwoude in de krimpenerwaard.
U zult misschien denken waarom niet bij jullie op de kooi !
Rond onze kooi is jachtrecht en dan begrijp u wel dat hij met de kerst op iemand zijn bord ligt.
Waar we hem hebben uitgezet is geen jacht en veel extensief beweid land.
Met pijn in mijn hart (nog net geen traan) hebben we hem los gelaten, ja je gaat toch aan zo'n beestje hechten he.
De hond raakte er zelfs opgewonden van want die doet niets liever dan achter de hazen aan zitten.
Na wat aarzelende sprongen begon hij gelijk te eten niet wetend dat er een sloot in de buurt was.
En inderdaad u raad het al hij belande er in en helemaal verzopen kwam hij weer op de kant en schudden zich droog.
we hebben genoten van zijn verblijf bij ons en we zijn weer een ervaring rijker.
Zijn eerste sprongen in vrijheid.
Verzopen haasje.
